آفرینش الهی دارای قوانین و سنتهایی است که خدای متعال آنها را در این دنیا قرار داده است. یکی از این قوانین، ویژه جامعه ایمانی و انسانهایی است که مسیر توحید و ایمان را با قوت طی می کنند و خداوند آنها را دچار برکات و پاداشهای فراوانی می کند.

تقویت آگاهی و اطلاعات: از آنجا که «ابهام» عنصر اصلی شایعه است، مهمترین دلیل ایجاد و تأثیر آن در اذهان عمومی، آگاهی نداشتن از موضوع شایعه است. لذا هرچه اطلاعات و آگاهی های خود را بیشتر کنیم وقتی به شایعه ای برخورد کردیم طبیعتا آن موضوع برای ما «ابهام» ندارد یا کمتر دارد.

تبلیغات چی های دشمن! تعبیری که رهبر انقلاب چند بار آن را درباره ماهیت برخی روزنامه های داخلی به کار بردند. تبلیغات چی هایی که از زمان صدر اسلام تاکنون در هر جامعه اسلامی ای وجود داشتند.

در تاریخ روشن است که مشرکان و دشمنان اسلام اگر تنها خودشان بودند و خودشان، به هیچ موفقیتی نمی رسیدند؛ اما این منافقین داخل جامعه اسلامی بود که با ایفای نقش بلندگویی و تبلیغات چی دشمن، آنها را برای رسیدن به اهدافشان کمک می کردند. و حتی انگیزه می دادند. با نگاهی به تاریخ نمونه های آن را در جنگ های صدر اسلام و بعد آن در جنگهای حضرت علی و... مشاهده می کنیم.

مسئله فرهنگ سازی یکی از دغدغه های همیشگی مدیران و مسئولان بوده و هست. در این بین هر کس یک سری فعالیتهای فرهنگی انجام می دهد که گاهی موفق می شود و گاهی ناموفق.

از طرف دیگر روشن است که کار فرهنگی بدون کار تشکیلاتی منسجم معمولا شکست می خورد و یا حداقل تأثیر کمی دارد.

در کار تشکیلاتی نیز هر مدل و الگویی پاسخگو نیست و باید از الگویی پیروی کرد که بیشترین تأثیر را در فرهنگ سازی داشته باشد.

با دقت در وضعیت کشورهای خاومیانه، به موضوع مشترکی بین همه آنها به نام «کودتا» بر می خوریم. و روشن است که تمام این کودتاها از یک اتاق فرمان مشترک یعنی آمریکا هدایت می شود.

واقعا آمریکا در بر هم زدن وضعیت سیاسی کشورها تبحر خاصی دارد. تا جایی که هر زمان بخواهد، با کودتا، نظام سیاسی کشوری و رئیس جمهور آن را تغییر می دهد.

علاوه بر نمونه های گذشته، از کشورهای کنونی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

یکی از روحیه های بسیار خطرناک، روحیه تحریم و تکفیر است. تحریم علم، تحریم اقتصاد، تحریم اشخاص، تحریم فکر و... . به دنبال این تحریم ها نیز هر کسی که تابع آن موضوع تحریم شده باشد چه به نحو تأسیس کننده آن چه به نحو ترویج دهنده آن، تکفیر می شود.

مثلا اگر علمی را تحریم نموده اند، هر کسی که آن علم را تأسیس کرده باشد یا هرکسی را که به دنبال آن علم باشد را نیز تکفیر می کنند.

انتخابات ریاست جمهوری یازدهم با یک گفتمان و شعار جدید همراه بود. شعاری به نام «اعتدال». شعار و کلیدواژه ای که به دلیل تفسیر نشدن آن از طرف مطرح کننده اش، دارای برداشتهای متفاوتی بوده و هست که هر کس آن را به نفع خود تفسیر می کند.

از آنجا که این شعار در نگاه اول زیبا است اما به خاطر دو پهلو بودن آن و تفسیر نشدنش، ممکن است آسیب های جدی را به بار آورد. همان گونه که برخی شعارها در طول این سالها به آسیب های جبران ناپذیری دچار شده اند. و هزینه هایی برای نظام داشته اند.

مقدمه: رهبر حکیم انقلاب در مراسم بیست و چهارمین سالگرد رحلت حضرت امام خمینی(ره) نقشه راه رئیس جمهور آینده را مشخص نمودند و در یک قالب بسیار زیبا و جدید به معیارهای رئیس جمهور اصلح اشاره کرده و برنامه آنها را با توجه به بیانات امام عزیز مشخص نمودند. لذا برای توجه بیشتر، بیانات ایشان را به صورت طبقه بندی و دقیقا بر همان سیر سخنان ایشان مرتب نموده ام. بنده اعتقاد دارم رهبر حکیم انقلاب در این بیانات ویژگی ها و برنامه های یک رئیس جمهور مکتبی را تشریح نمودند. چه زیباست برنامه و ویژگی های کاندیداهای کنونی را با این برنامه ها بسنجیم، سپس انتخاب کنیم.

رهبر معظم انقلاب در همه انتخابات ریاست جمهوری، ملاکهایی را برای تشخیص اصلح بیان می فرمایند. اگر کمی بیشتر دقت نماییم می فهمیم بسیاری از این ملاکها در هر دوره ای مشترک است. اما برخی ملاک ها در هر دوره ای متناسب با شرایط، اقتضائات و نیازهای آن دوره متفاوت می شود و معیار خاص و ویژه به شمار می آید. البته گاهی اوقات برخی معیارها در دوره های گوناگونی نیز مطرح می گردد اما هم از حیث فراوانی واژه کمتر بیان شده و هم تأکید کمتری به آن شده است. اما همان معیار در دوره های دیگر بیشترین واژه ها و تأکیدها را همراه داشته است.

در بخش قبلی به روایاتی درباره آثار منفی تخریب پرداختیم. اما در این نوشته به مرز بین تبیین و تخریب می پردازیم. و به این سؤال پاسخ می دهیم که مرز بین تبیین و تخریب چیست؟ چه تفاوت‌هایی بین آن دو وجود دارد؟ چگونه تشخیص دهیم که ما در حال تبیین هستیم یا در حال تخریب؟

اصولا تبیین، برای روشنگری است ولی تخریب برای هوچیگری. اگر اثر انتقادات و گویندگی ها روشنگری بود، تبیین نام دارد و اگر اثرش هوچیگری بود، تخریب نام دارد. در واقع تبیین، غبارزدایی از مسئله می کند ولی تخریب، مسئله را غبارآلودتر می کند.