با توجه به نزدیک شدن ایام انتخابات، متأسفانه یکی از گناهانی که شیوع بیشتری پیدا می کند، تهمت زدن است. چه خوب است آیات و روایات اخلاقی در این مسائل همیشه جلوی چشممان باشد تا گمراه نشویم. تهمت مایه نابودی حریم برادری و روابط انسانی میان افراد جامعه است. و فضای بی اعتمادی و ترس از اطمینان را فراهم می سازد.
حسد و طمع دو ریشه اصلی این رفتار ناپسند هستند. طمع برای به رسیدن به هدف خود و حسد برای بازداشتن دیگری از کمال و هدف او! حال فکر کنید این هدف اگر نشستن بر منصب ریاست جمهوری باشد چه می شود؟!
با بررسى این مسئله در جامعه، مشاهده مى شود که افرادى براى رسیدن به اهدافى شیطانى مى کوشند دیگران را مورد «تهمت» و «بهتان» قرار دهند؛ ولى در نهایت امر، به ذلت و بیچارگى کشیده خواهند شد.
تهمت و بهتان به اندازه اى زشت و زننده است که حتى شیطان هم انجام دهنده آن را قبول ندارد. یکى از این اعمال، نابود کردن وجهه افراد در جامعه ، و ریختن آبروى آن ها به وسیله بهتان یا تهمت است.
امام جعفر صادق (علیه السلام ) در این زمینه مى فرماید: من روى على مؤمن روایة یرید بها شینه و هدم مروءته لیسقط من اعین الناس اخرجه الله من ولایته الى ولایة الشیطان، فلا یقبله الشیطان. (کافی،ج2،ص361)
اگر کسى سخنى را بر ضد م? منى نقل کند و قصدش از آن ، زشت کردن چهره او و از بین بردن وجهه اجتماعى اش باشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد، خداوند او را از محور دوستى خود خارج مى کند و تحت سرپرستى شیطان قرار مى دهد؛ (ولى) شیطان هم او را نمى پذیرد.
تهمت نزدن در این زمان مهمتر است. و همه وظیفه دارند خود را از این گناه زشت پاک کنند. هم مسئولین، هم هواداران، هم خبرگزاری ها و رسانه ها. چه بسا رسانه ای خبری را که هیچ سندی هم ندارد به دروغ در فضای جامعه پخش کند و باعث تهمت زنی به یکدیگر شود.

مطالعه بیشتر: اخلاق الهی، آیت الله مجتبی تهرانی، ج4،ص160