آسیب شناسی تبلیغ و منبر

کدام راهبرد تبلیغی؟
یکی از اصول معروف در میان مبلغین و منبری ها این است که «منبر، کلاس درس نیست.» اما رهبر انقلاب این گزاره را رد میکنند و معتقدند «منبر، کلاس درس است.» این سخن را رهبر انقلاب 50 سال پیش - که طبیعتا سطح آگاهی و فکری مردم کمتر بوده - فرموده اند. قطعا در این دوران که به برکت انقلاب اسلامی سطح آگاهی، تفکر و تحلیل مردم بسیار بیشتر است، عمل به این گزاره ضروری تر است.
امیدوارم منبری ها و مسئولین تبلیغ برای تحققق هرچه بهتر این گزاره، تلاش کنند.
منبرها را کلاس درس کنیم.

🔹بیان بسیار مهم رهبر انقلاب
«من همیشه پیش خودم اینجور فکر میکردم و می کنم؛ که چه لزومی کرده است که محافل عمومی ما حالت درسی نداشته باشد و سخنرانی، چیزی غیر از درس باشد؟
چه مانعی دارد که در یک محفل عمومی، با جمعیت زیاد، افکاری که در مجلس آماده هستند برای شنیدن، آماده باشند برای شنیدنِ چیزهای مشکل و محتاج به تأمل و تفکر، عیناً مثل کلاس درس؟
چه لزومی دارد که حتماً در روز ماه رمضان؛ چون ماه رمضان است و دهان ها روزه است، گوینده خودش را ملزم و ناچار ببیند که مطالب را سرگرم کننده تر و شیرین تر و توأم با مسائل تفریحیِ بیشتر بیان کند؟ چرا؟
تا کیِ ما باید در محافل و مجالس عمومی، امیدِ بهتر و بالاتر و عمیق تر اندیشیدن را نداشته باشیم؟ چرا باید نداشته باشیم؟»
(رهبر معظم انقلاب، طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، جلسۀ هشتم.)

🔹نقطه محوری سخن رهبر انقلاب درباره گزاره «منبر، کلاس درس است.» تأکید بر «آموزشی بودن منبر» است. یعنی سخنران و مردم اینطور احساس کنند که سر کلاس درس نشسته اند. این سخن در حقیقت یک «استعاره مفهومی» است. این استعاره را از چند جهت می توان تحلیل کرد.
1. محتوای منبر، قوی، عمیق و پُرمحتوا باشد.
2. جلسات منبر، سلسله وار و به هم پیوسته باشد.
3. سخنران جلسه، برای جلسه بعد سوال ایجاد کند.
4. سخنرانی، حواشی و لفاظی کمتر داشته باشد.
5. سخنران، به مخاطبانش علم جدید یاد بدهد.
6. سخنران، برای منبر کاملا آماده باشد.
7. سخنران، به مخاطبانش برای جلسه بعد تکلیف بدهد.
8. محتوای منبر، حالت تفریحی و تفننی نداشته و جدی باشد.
9. محتوای منبر، تکرار مکررات سخنران های گذشته نباشد.
10. محتوای منبر، قابل فهم و متناسب با مخاطب باشد.

🔹موارد متعدد دیگری را می توان به فهرست بالا اضافه کرد.