مهمترین قطب مثلث در حمایت از تولید ملی
با یک جستجو در اینترنت به نظرات انواع کارشناسان بر می خریم که در تلاشند با سخنان خود نکته ای را درباره حمایت از تولید ملی بیان کنند. اما در میان مثلث حمایت از تولید ملی که مسئولین، کارگران، مردم وجود دارند کدام مهمتر است؟ آنچه بیشتر در فضای مجازی حاکم شده است پر رنگی نقش مسئولین و کارگران در گفتار کارشناسان است و معمولا همه یک حرف را می زنند: «دولت باید از کارگران حمایت کند، تا کارگران و صنعتگران جنس با کیفیت بسازند تا مردم به سمت مصرف تولید داخلی روی بیاورند. وگرنه شعار امسال ناکارآمد می ماند». هر چند در صحت این سخنان هیچ شکی نیست اما چرا همه یک مطلب را می گویند و چرا همه دولت و کارگران را مهمتر می دانند؟
اگر به سخن رهبر انقلاب بیشتر توجه کنیم ایشان در میان این مثلث مردم را در رأس می دانند و آنها را مهم می شمارند. اگر مردم از مسئولین و کارگران تقاضا کنند و رو به مصرف کالای داخلی بیاورند این شعار زودتر عملی می شود. البته باید مسئولین و کارگران همزمان جهاد را شروع کرده و جنس با کیفیت بزنند ولی اصل با مردم است.
رهبر انقلاب چه زیبا فرمودند: «اگر ملت ایران با همت خود، با عزم خود، با آگاهى و هوشمندى خود، با همراهى و کمک مسئولان، با برنامه‌ریزىِ درست بتواند مشکل تولید داخلى را حل کند و در این میدان پیش برود، بدون تردید بر چالشهائى که دشمن آن را فراهم کرده است، غلبه‌ى کامل و جدى پیدا خواهد کرد. بنابراین مسئله‌ى تولید ملى، مسئله‌ى مهمى است.»
سهم دولت در این کار، پشتیبانى از تولیدات داخلىِ صنعتى و کشاورزى است. سهم سرمایه‌داران و کارگران، تقویت چرخه‌ى تولید و اتقان در کار تولید است. و سهم مردم - که به نظر من از همه‌ى اینها مهمتر است - مصرف تولیدات داخلى است. ما باید عادت کنیم، براى خودمان فرهنگ کنیم، براى خودمان یک فریضه بدانیم که هر کالائى که مشابه داخلى آن وجود دارد و تولید داخلى متوجه به آن است، آن کالا را از تولید داخلى مصرف کنیم و از مصرف تولیدات خارجى بجد پرهیز کنیم؛ در همه‌ى زمینه‌ها: زمینه‌هاى مصارف روزمرّه و زمینه‌هاى عمده‌تر و مهمتر».
شما وقتى کالاى داخلى را مصرف میکنید، به کارگر ایرانى دارید کمک میکنید، اشتغال ایجاد میکنید، به سرمایه‌ى ایرانى هم دارید کمک میکنید، رشد و نمو ایجاد میکنید. این فرهنگ غلطى است - که متأسفانه در بخشهائى از ما حاکم است - که مصنوعات خارجى را مصرف کنیم؛ این به ضرر دنیاى ماست، به ضرر پیشرفت ماست، به ضرر آینده‌ى ماست. همه مسئولیت دارند؛ دولت هم مسئولیت دارد، باید از تولید ملى حمایت کند، تولید ملى را تقویت کند.
عمده، مردمند. شما باید کالاى ایرانى بخواهید. این افتخار نیست؛ این تفاخر غلطى است که ما مارکهاى خارجى را در پوشاکمان، در وسائل منزلمان، در مبلمانمان، در امور روزمره‌مان، در خوراکى‌هامان ترجیح بدهیم به مارکهاى داخلى؛ در حالى که تولید داخلى در خیلى از موارد بسیار بهتر است.
تولید داخلى مهم است. ببینید کارگر ایرانى چه تولید کرده است، سرمایه‌دار ایرانى چه سرمایه‌گذارى کرده است. در زمینه‌ى مصرف، عمده‌ى کار دست مردم است؛ که این بخشى از اصلاح الگوى مصرف است که من دو سال قبل اینجا به ملت ایران عرض کردم، و بخشى از جهاد اقتصادى است که سال گذشته عرض کردم. تولید ملى مهم است؛ این را باید هدف قرار بدهند.
از طرفی همانطور که رهبر انقلاب فرمودند تولید ملی بخشی از اصلاح الگوی مصرف است، مشخص می شود که مردم در رأس قرار دارند. اگر الگوی مصرف مردم کالای خارجی بود این به تولید داخلی ضربه می زند. اینها همه وظیفه مردمی است. هرچند دولت و کارگر باید مردم را کمک و همیاری کنند.
نکته دیگر اینکه همانطور که کارشناسان اقتصادی و رهبر انقلاب می گویند بسیاری از کالاهای ایرانی الان با مارک خارجی به فروش می رود چون مردم به مارک خارجی تفاخر می کنند. اما اگر فرهنگ سازی شد و مردم را از این تفاخر و تکاثر بازداشت، کار اساسی صورت گرفته است.
اگر توجه کنیم می بینیم تمام سخنان کسانی که در اینترنت گفته شده و در آینده در همایش ها گفته می شود، رهبر انقلاب در همان ابتدا فرموده اند و هم مسئولین وظیفه خود را خوب می دانند و تلاش می کنند انجام دهدن و هم کارگران و صنعتگران. هر چند نوع عملکرد این آنها در رغبت مردم تأثیر بسزایی دارد اما تبدیل شدن این نگاه به یک فرهنگ برای مردم، گاری مهمتر و مشکل تر است.
پس آنچه مهم است مردم است و تغییر ذائقه و نگرش مردم. لذا فرهنگسازی در تمام این وظایف از همه مهمتر و سنگینتر است. طبیعتا نقش حوزویان و دانشگاهیان نیاز بسیار سنگینتر می شود. حوزه باید فرهنگ سازی کند و نگرش مردم را تغییر دهد. باید الگوی مصرف مردم اصلاح شود. هر چه بیشتر این تغییر نگرش به وجود آید و رویکرد مردم به خرید کالای داخلی بیشتر شود، تولید ملی بیشتر رونق می گیرد.
امیدواریم همه به فکر این باشیم تا با ارائه راهکارهای عملی این فرهنگ را نهادینه نماییم.
