عده ای گمان میکنند سید روح الله خمینی سال ۱۳۴۲ قیام کرد. در حالیکه او حدود ۲۰ سال قبل، قیام خود را آغاز کرده بود. مهمترین سند تاریخی این سخن بیانیه سیاسی است که در سال ۱۳۲۳ شمسی در سن ۴۲ سالگی صادر کرد.
این بیانیه چند ویژگی مهم دارد:
در حال نوشتن کتابی هستم به عنوان چهل حدث درباره فرزندآوری همراه با نکات و پیامها. اینجا هشت تا از آن احادیث زیبا را تقدیم می کنم.
یکی از دغدغه های هر شخص و جامعه و نظامی علم و تربیت است. دغدغه ای که باعث شده است برای آن راه ها و شیوه هایی را ابداع و اجرا نمایند. معمولا در نظام آموزشی و تربیتی ما مهمترین منبع علم آموزی و کسب علم، درس خواندن، مطالعه، آموزش و پژوهش است.
هر چه به ایام انتخابات نزدیک می شویم، مسئله ای به نام تخریب و تبیین ظهور بیشتری پیدا می کند. هر دسته و گروهی برای اینکه حقیقت را برای افکار عمومی روشن کند، خود را موظف به روشنگری و تبیین حقیقت می داند. همین مسئله باعث می شود که آسیبی به نام تخریب پیش آید.
ما انسانها موجودات اجتماعی هستیم. دوست داریم همه با هم باشیم. تنهایی بدترین وضعیه که یک انسان توی زندگیش میتونه داشته باشه. دوست داریم همیشه یکی تکیه گاه ما باشه و ما هم با افتخار تکیه گاه دیگران.
حدیث معروفی را از حضرت امیرالمؤمنین (ع) در وصف پیامبر شنیده اید: طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ. بله پیامبر طبیب دوره گردی بود که به دنبال بیماردلان می گشت و آنها را درمان می کرد. این حدیث معمولا الگوی ما طلبه ها است برای بهتر انجام دادن رسالت طلبگی.
فراغت زمینه ساز گناه است.
وَ قَوْلُهُ ع إِنْ یَکُنِ الشُّغُلُ مَجْهَدَةً فَاتِّصَالُ الْفَرَاغِ مَفْسَدَة(الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج1، ص: 298)
وَ قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ لِبَعْضِ شِیعَتِهِ یُوصِیهِ، لَمَّا أَخْبَرَهُ أَنَّ السُّلْطَانَ قَدْ قَبِلَهُ وَ أَقْبَلَ عَلَیْهِ: اعْلَمْ أَنَّ التَّشَاغُلَ بِالصَّغِیرِ یُخِلُّ بِالْمُهِمِّ، وَ إِفْرَادَ الْمُهِمِّ بِالشُّغُلِ یَأْتِی عَلَى الصَّغِیرِ وَ یَلْحَقُهُ بِالْکَبِیرِ، وَ إِنَّمَا یَمْشِی
با توجه به نزدیک شدن ایام انتخابات، متأسفانه یکی از گناهانی که شیوع بیشتری پیدا می کند، تهمت زدن است. چه خوب است آیات و روایات اخلاقی در این مسائل همیشه جلوی چشممان باشد تا گمراه نشویم. تهمت مایه نابودی حریم برادری و روابط انسانی میان افراد جامعه است.
یادداشتی را در یکی از وبلاگها خواندم و چون نویسنده آن را با بی اطلاعی از روش پژوهش دیتی نوشته بود آن را نقد کردم. البته ضمنا بنده فعلا در مقام رد یا اثبات دعای تحویل سال نیستم.
متن یادداشت را اینجا ببینید. بنده شیوه پژوهشی شما را نقد می کنم و فعلا به صحت و سقم خود دعا نمی پردازم: