با توجه به نزدیک شدن ایام انتخابات، متأسفانه یکی از گناهانی که شیوع بیشتری پیدا می کند، تهمت زدن است. چه خوب است آیات و روایات اخلاقی در این مسائل همیشه جلوی چشممان باشد تا گمراه نشویم. تهمت مایه نابودی حریم برادری و روابط انسانی میان افراد جامعه است. و فضای بی اعتمادی و ترس از اطمینان را فراهم می سازد.
حسد و طمع دو ریشه اصلی این رفتار ناپسند هستند. طمع برای به رسیدن به هدف خود و حسد برای بازداشتن دیگری از کمال و هدف او! حال فکر کنید این هدف اگر نشستن بر منصب ریاست جمهوری باشد چه می شود؟!

یادداشتی را در یکی از وبلاگها خواندم و چون نویسنده آن را با بی اطلاعی از روش پژوهش دیتی نوشته بود آن را نقد کردم. البته ضمنا بنده فعلا در مقام رد یا اثبات دعای تحویل سال نیستم.

متن یادداشت را اینجا ببینید. بنده شیوه پژوهشی شما را نقد می کنم و فعلا به صحت و سقم خود دعا نمی پردازم: